Od lat trwają dążenia Ciechocinka, dotyczące wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO najbardziej znanych obiektów w tym mieście. We wtorek (13.08) doszło do podpisania ważnego wniosku, który rozpocznie długą procedurę.
Perełka w naszym regionie
Powstały w XIX wieku zespół tężni w Ciechocinku bezwzględnie stanowi jeden z symboli województwa kujawsko-pomorskiego. Ciechocińskie tężnię są największymi w Europie. Chociaż pierwotnie chciano tylko wytwarzać sól, to z czasem odkryto także prozdrowotne właściwości tężni. Solanka tworzy wokół nich specjalny mikroklimat z jodem, sodem, chlorem i bromem. A to ściąga do Ciechocinka kuracjuszy z całej Europy. Przy tężniach można się relaksować do woli. Nie brakuje tam ławek, terenów zielonych oraz ścieżek pieszo-rowerowych.
We wtorek (13.08) w siedzibie Urzędu Marszałkowskiego w Toruniu doszło do podpisania wniosku w sprawie wpisania ciechocińskiego zespołu solankowo-uzdrowiskowego na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO. Udział w wydarzeniu wzięli: marszałek Piotr Całbecki, burmistrz Ciechocinka Jarosław Jucewicz, wiceprezes spółki Uzdrowisko Ciechocinek SA Domicela Kopaczewska, senator Stanisław Pawlak, radny województwa Sławomir Kopyść oraz dyrektor Kujawsko-Pomorskie Centrum Dziedzictwa Marek Rubnikowicz.
- Chronimy dziedzictwo kulturowe, czyli naszą tożsamość, ale co jest niezwykle ważne także spójność terytorialną naszego regionu. To, co nas najbardziej interesuje to rozwój gospodarczy, a w przypadku Ciechocinka umocnienie potencjału turystycznego oraz uzdrowiskowego. Myślę, że wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO nas wszystkich zmotywuje do jeszcze większej uwagi, którą powinniśmy poświęcić temu miejscu. Chcemy, aby to była wizytówka Polski na świat - powiedział marszałek Piotr Całbecki.
Wpis ma dotyczyć sposobu produkcji soli, co za tym idzie, terenami objętymi ochroną byłyby tężnię, fontanna „Grzybek”, warzelnia soli oraz park zdrojowy. Te miejsca od lat cieszą się ogromnym zainteresowaniem turystów z całej Europy. - Wpis to potwierdzenie unikatu Ciechocinka. Mamy wpis jako prezydencki Pomnik Historii. Teraz wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO obejmowałoby podobny obszar, czyli tężnię, „Grzybek”, warzelnię soli oraz obszar buforowy, a więc park zdrojowy. Chcemy chronić cały ten teren. To przyniesie nam wiele splendoru. Korzyścią byłyby środki zewnętrzne, które się pojawiają na taki zespół - opowiadał burmistrz Ciechocinka Jarosław Jucewicz.
Kiedy Ciechocinek trafi na listę? Proces wpisania Ciechocinka na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO mógłby potrwać nawet 10 lat. Wszystko jest zależne od przebiegu procedury. Do połowy września wniosek ma zostać złożony w Ministerstwie Kultury, a następnie dokument zostanie rozpatrzony przez centralę UNESCO w Paryżu. Władze Ciechocinka, Uzdrowiska Ciechocinek oraz Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego muszą się zatem uzbroić w cierpliwość, gdyż ich udział w całym przedsięwzięciu będzie dotyczył odpowiedzi na pytania rozpatrujących wniosek.
Ochrona tradycji
Rolą składających wniosek jest także wykazanie, że technologia wytwarzania soli przez ponad 100 lat się nie zmieniła, albo nie zmieniła się w sposób, który mógłby podważyć autentyczność wyrobu. - Oczywiście, że jesteśmy w stanie to udowodnić, bo technologia wytwarzania solanki i źródła solankowe, to wszystko jest. Oglądając inne miejsca, gdzie buduje się na siłę tężnie, widzę różnicę. To wszystko powstaje w oparciu o technologie tężni ciechocińskich. Wpis przyczyni się do rozwoju spółki Uzdrowisko Ciechocinek. Tężnie są wyróżnikiem Ciechocinka. To rekreacja, wypoczynek, działanie sanatoriów, solanka i miejsca hotelowe - powiedziała wiceprezes spółki Uzdrowisko Ciechocinek SA Domicela Kopaczewska.
Historyczny basen zostanie wyremontowany
Dziś będący kompletną ruiną basen solankowy ulokowany tuż przy ciechocińskich tężniach również ma się doczekać nowego otwarcia. - Trudno sobie wyobrazić, aby wprowadzić na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO obiekt w sercu, którego znajduje się dżungla i straszny przykład dewastacji. Odkupienie, wyremontowanie i przywrócenie basenu w takiej formie jak działał przed wojną, jest naszym zobowiązaniem, które już przyjęliśmy - powiedział marszałek Piotr Całbecki.
Ciechocinek nie jest pierwszy
Jedynym obiektem w kujawsko-pomorskim, który jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, to toruńska starówka. Doszło do tego 4 grudnia 1997 roku, podczas XXI plenarnej sesji Komitetu Dziedzictwa Światowego UNESCO w Neapolu. Pierwsze kroki w tym kierunku zostały poczynione w 1989 roku. Wówczas z inicjatywy Pax powstał Społeczny Komitet działający na rzecz wpisania Starego Miasta w Toruniu na listę. Przewodniczącym tego zespołu został prof. Sławomir Kalembka.1 marca 1989 r. odbyła się sesja na temat: "Komitet Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego i zasady jego postępowania w odniesieniu do dóbr kultury i natury kwalifikowanych do wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego”.
Po 7 latach podejmowania różnych zadań rząd złożył do UNESCO wniosek o wpisanie Torunia na listę. Dokument oficjalnie przekazano władzom Torunia 5 czerwca 1998 roku podczas uroczystej sesji Rady Miasta Torunia. Wszystkiemu towarzyszyło wielkie święto z udziałem mieszkańców.
