Polacy uwielbiają długie weekendy. W tym roku powodem do radości są majowe święta, które wolne mogą przedłużyć do 4 dni. Tak się szczęśliwie składa, że Święto Narodowe Trzeciego Maja przypada w sobotę, więc istnieje możliwość odebrania dnia wolnego za nie. Może to być na przykład piątek 2 maja. Jednak zależy wyłącznie do pracodawcy.
Odebranie dnia wolnego za święto przypadające w sobotę nie zawsze jest możliwe ze względu np. na sposób organizacji pracy. Pracodawca ustala harmonogram pracy, którego celem jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy. Od jego oceny zależy, czy jest możliwe udzielenie dnia wolnego 2 maja. Ma on prawo ustalić inny dzień wolny. Pracodawca nie musi się zgodzić na wniosek pracownika dotyczący odebrania dnia wolnego w określonym terminie. Dzień wolny musi być wyznaczony w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym wystąpiło Święto Narodowe Trzeciego Maja.
Pracodawca nie ma obowiązku konsultowania z pracownikami terminu odbioru dnia wolnego. Wystarczy poinformowanie. Z kolei nieudzielenie należnego dnia wolnego za święto 3 maja oznacza naruszenie przepisów o czasie pracy, co stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny.
Choroba i urlop
Jak informuje Państwowa Inspekcja Pracy, gdy w dniu odbioru wolnego pracownik będzie na zwolnieniu lekarskim, nie należy udzielać mu innego dnia wolnego od pracy. Natomiast w przypadku pracowników, którzy mieli zaplanowany urlop wypoczynkowy w tym czasie, dzień ten nie jest traktowany jako urlop. Oznacza to, że pracownik korzysta z dnia wolnego przyznanego za święto, a nie z urlopu wypoczynkowego.
Kto nie dostanie dodatkowego wolnego
Udzielenie dnia wolnego za 3 maja może nie być konieczne w przypadku osób zatrudnionych w równoważnym systemie czasu pracy czy np. na pół etatu. Równoważny czas pracy pozwala na elastyczne organizowanie pracy, umożliwiając wydłużenie czasu pracy w niektórych dniach lub tygodniach, z jednoczesnym skracaniem go w innych. Celem jest zachowanie przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy.
PIP podaje następujący przykład: Pracownik pracuje na pół etatu w podstawowym systemie czasu pracy, zgodnie z ustalonym harmonogramem, po 8 godzin w poszczególne dni. Obowiązuje go jednomiesięczny okres rozliczeniowy. Pracodawca zaplanował mu w maju 10 dni roboczych, w związku z tym nie musi mu udzielać dodatkowego dnia wolnego.
